પ્રાંગણ ના પુષ્પો

 

પ્રાંગણ ના પુષ્પો 

લાગણીના વૃંદાવનમાં

લેખક- અંજના ગોંડલિયા

લાગણી શબ્દ જેવો રહ્યો છે જે વ્યક્તિના અંતર ભાવોને પ્રગટ કરે છે.વ્યક્તિમાં રહેલા વિચારો કલ્પનાઓને સમજણ શક્તિનો અરીસો એ તેના લાગણીભર્યા સ્વભાવ માં ઊભરી આવે છે. વ્યક્તિના વ્યક્તિત્વને જો કોઈ અંશ બહાર આવતો હોય તો એ છે વ્યક્તિની લાગણી.

 

ક્યારેક આ લાગણી કોઈ પ્રત્યે અહોભાવ દર્શાવે છે તો ક્યારેક એ જ લાગણીને ઓછોપ વર્તાય છે. જેવા વ્યક્તિના સ્વભાવ એવી એની લાગણી. વ્યક્તિ વ્યક્તિભિન્ન ભિન્ન લાગણી જોવા  મળે છે એ જો વધુ રાખવામાં આવે તો એ સારો વિચાર છે સારો લાહવો છે. પરંતુ એ જ લાગણી જો અનહદ આપવામાં આવે તો દુઃખ સિવાય કશું જ નહિ મળે.

 

લાગણી ઓ જો વધુ પ્રમાણમાં રાખવામાં આવે ત્યારે તે વ્યક્તિને  કંઈક વધારાનો અનુભવ મળી રહે છે.કારણ કે જેના માટે એ કલ્પના કરવામાં આવી છે એના દ્વારા જ જો દુઃખ મળે ત્યારે લાગણીઓ ઓલવાઈ જાય છે. લાગણીઓની ખપ થતી જણાય છે.

 

વ્યક્તિઓ  વ્યક્તિ ઓ વચ્ચે અનોખી લાગણી જોવા મળતી હોય છે. એ લાગણી ઓ એના સ્વભાવ પર નિર્ભર કરે છે.જેવો વ્યક્તિ નો સ્વભાવ એવીજ એની લાગણી એ પણ એક અલગ પ્રકારની ઓળખ છે.કોઈ વ્યકિત માં એનું પ્રમાણ વધુ પ્રમાણમાં રહેલું હોય તો કોઈકમાં એ ઓછું એ વ્યક્તિ પર નિર્ભર કરે છે.

 

જ્યારે કોઈ વ્યક્તિમાં આ ગુણ વધારે પ્રમાણમાં આવી જાય ત્યારે એ ખુબ ખુશ તો રહે છે.સાથે સાથે આજુબાજુના જે વાતાવરણ છે કે જે તેમાંજીવી રહ્યો છે તે પણ તેને સુખદાયી લાગે છે.

 

પરંતુ આ ભાવ જ તેને ક્યારેક ઉદાસ કરી દે છે. કારણ કે તેની પણ કંઈક અપેક્ષા રહેલી હોય છે. કે જે ભાવ તે સામેની વ્યક્તિ માટે રહેલો છે એટલો જ ભાવ જો એને સામેથી ના મળી રહે ત્યારે તે ખૂબ જ ઉદાસ થઈ જાય છે.

 

આવી લાગણી રાખવાથી તે અંદરો અંદર દુઃખી થવા લાગે છે. અને પોતાની જાતને એકલા વિચારોમાં કોઈ બેસે છે. પરંતુ આ એકલતા જ એને કંઈક નવું શીખવાડતી રહે છે.